Niet bang voor vieze handen
door Jenny Staudt
Dit interview met Bertus Kers, uit april 2005, is overgenomen uit het personeelsblad Oostenwind, dat verschijnt in de regio Hengelo en Enschede. De foto’s zijn niet dezelfde als die in het blad hebben gestaan.
Aan het eind van de dag regelde Bertus dat ik langs het perron in Zwolle kon uitstappen. De goederentrein stopte bij de kiosk op spoor 3/5, ik kon dus mooi een bakkie thee halen en met de Buffel terug naar Hengelo. Het gevaarte, met Bertus aan het stuur, reed verder naar Coevorden. Ik heb het hele ding nagekeken. Er kwam, voor mijn gevoel, geen eind aan de 560 meter. Je zal maar in Hilversum voor de overweg staan te wachten en zo’n gevaarte rijdt stapvoets langs je heen. Balen toch?
Als redactielid van Oostenwind heb je toch maar een bevoorrechte positie. Ik mocht Bertus Kers interviewen. Wie Bertus kent weet dat er maar één goede plaats voor zoiets is. Op de bok.
Wie kent Bertus niet: Bertus Kers, bekend bij het spoor in Nederland en omstreken. Geboren in 1951, getrouwd met Fredy en vader van twee zoons (22 en 19 jaar), woonachtig in Glanerbrug. Van zijn vrouw krijgt hij veel vrijheid zodat hij zich kan bezig houden met zijn hobby’s: fotografie, modelspoor, surfen op internet en alles wat maar spoor is.
De Harzquerbahn is zijn grootste passie. Het betreft hier een smalspoorbaan waar nog echte stoomlocomotieven rijden, echte werkpaarden op de rails. Bertus gaat meestal zo’n twee maal per jaar met een aantal kameraden naar de Harz. Daar kan hij zijn verschillende hobby’s mooi combineren.
 
|
|
Bij station Wernigerode-Hasserode staat een kopie van het stadhuis van Wernigerode. Op de tweede foto loc 99 7234 op de Brocken. Foto's Bertus Kers. |
Compliment facilitair bureau Enschede
Met trein 1730 passagieren we naar Rotterdam. Bertus vertelt onderweg over de bijzonderheden in de natuur, over NS, ACTS, VSM. Bijna het hele alfabet rijdt tegenwoordig over de Nederlandse sporen. Hij rijdt drie dagen per week voor NSR en twee voor ACTS. Het rijden voor ACTS is voor een jaar, daarvoor is hij vrijwillig uit het rooster gegaan. In Enschede zijn nóg twee machinisten die gedeeltelijk voor de ACTS rijden.
Bij Harmelen wijst Bertus de spoorlijn aan waar we straks met de goederentrein langs gaan. We passeren de plek waar de grootste treinramp in de Nederlandse geschiedenis plaatsvond op 8 januari 1962.
Tussendoor krijgt het facilitair bureau te Enschede nog een compliment. Bertus krijgt van hen altijd de landelijke IAM in zijn kastje. Prima geregeld. Bij Rotterdam, in de buurt van dierentuin Blijdorp, zitten een aantal ooievaarsnesten op de bovenleiding. Helaas vanuit een ICM niet te zien. Maar straks, ja dan wel. In Rotterdam gaan we samen met twee collega’s uit het Hengelose een kop soep eten, een bakkie doen en het toilet gebruiken.
|
|
Bentheim, 12 november 2004. Bertus Kers, machinist van de ACTS 1251, maakte deze foto van Dispolok EU 64 U2-033 van de HochWaldBahn (HWB). Dispolok is een verhuurmaatschappij van Siemens. |
Oude tijden herleven
En dan naar spoor 15 om goederentrein 60221, vertrek 12.10 uur, van de Kijfhoek naar Coevorden over te nemen. Van Rotterdam gaan we via Amsterdam, Amersfoort, Zwolle naar Coevorden. In Coevorden zal een machinist van een Bentheimer privémaatschappij de trein weer overnemen. Een tochtje door Nederland van zo’n vijf uur.
ACTS is een Nederlands bedrijf, begonnen met het vervoeren van containers, dus een concurrent voor Railion. Gelukkig merk je op de werkvloer niet zoveel van de concurrentie. De lengte van de goederentreinen varieert, oplopend tot zo’n 700 meter. Langer kan haast niet, je kunt dan niet “aan de kant” genomen worden.
Er werken zo’n 60 personeelsleden bij het bedrijf en zo’n 30 oproepkrachten. Bertus kent ze niet allemaal. Het bedrijf werkt met korte lijnen naar de werkvloer. Men heeft daardoor veel kennis van zaken en er wordt veel eigen initiatief van de mensen verwacht, je werkt dus erg zelfstandig. Hij vindt dit prachtig, oude tijden herleven. Je moet ook vooral niet bang zijn voor vieze handen. Het is heerlijk ouderwets rijden met een goederentrein. Op het NSR-materieel zit veel elektronica. Dat heb je op een goederenlocomotief niet. Natuurlijk zijn er ook wel wat nadelen: schaften kent men niet bij de ACTS, dat doe je maar onder het rijden of ergens onderweg.
 
|
|
Rotterdam Blijdorp, 15 februari 2002. Op het bovenleidingportaal is een van de ooievaarsnesten te zien. Linkerfoto Nico Spilt. De rechterfoto is gemaakt door Bertus vanuit zijn machinistencabine. |
Ooievaar
Ondertussen rijden we met een gezapig gangetje Rotterdam uit. Ik zie nu ook de ooievaarsnesten bij Blijdorp. Op twee nesten zitten paartjes. Fantastisch mooi om te zien. Volgens Bertus zit één nest er al minstens 25 jaar, kennelijk van vader op zoon, of gaat dat niet zo bij ooievaars? Bij Rotterdam Noord staan aan de rechterkant enkele stoomlocomotieven in een loods van de Stoom Stichting Nederland.
Bij Diemen Zuid moeten we even aan de kant, er passeren ons twee personentreinen van NSR. In de buurt van Hilversum belt de treindienstleider: meester u moet zo kruisen met de stoptrein Utrecht-Naarden Bussum, wilt u rustig rijden dan liggen de overwegen niet te lang dicht. Stapvoets rijdend passeren we twee grote overwegen met vele wachtenden. Ik voel me net een Koningin, zwaai nog net niet naar de wachtenden.
Bij Amersfoort vraagt Bertus of ik nog een bakkie wil. Graag Bertus, maar hoe dan? Voor hem geen groot probleem. Na overleg met de treindienstleider mogen we even stoppen op een tussenspoor en stapt Bertus af om twee koffie te halen bij de kiosk. In overleg met elkaar mag en kun je nog steeds veel bereiken.
Genietend van de natuur rijden we over de noordrand van de Veluwe richting Zwolle, waar ik word gedropt. Tussen klagende scholieren geniet ik van een beker thee in de pendel naar Hengelo. Vandaag heb ik Nederland van een speciale kant bekeken. Bertus bedankt!!
Jenny Staudt
