ICNG: Intercity Nieuwe Generatie

Intercity Nieuwe Generatie: een wat onhandige naam, want hoe ga je te zijner tijd de opvolger noemen: Intercity Allernieuwste Generatie?

Blokpost Bunnik, 1 juli 2020. Met een welgemeende tyfoongroet passeerde ICNG 3103 de blokwachter tijdens een proefrit. Filmbeeld.

Rotterdam, 22 april 2017. Intercity Direct, sandwichbedrijf met twee locs. Dit beeld gaat verdwijnen wanneer de nieuwe intercity-treinstellen in dienst komen.

Op 2 september 2020 reed een ICNG tijdens een testrit door Bunnik. Op 6 september werd een defecte ICE door een Traxx van Zevenaar naar de Watergraafsmeer gesleept. Beide machinisten brachten op hun eigen manier een groet aan de blokwachter.

Op 10 maart 2021 kwam "hybride" loc 1740 van Strukton Rail door Vechten tijdens een proefrit. Daarna zien we ICNG-treinstellen tijdens proefritten door Bunnik komen. Let op de frontseinen van een van deze treinen; de machinist had er zo te zien lol in. Op 12 maart passeerde een VIRM met een defecte SLT op sleeptouw. En tussen de bedrijven door kwamen er onder andere nog een Vectron met een containertrein en een V100 van RRF met een werktrein langs onze blokpost.

Bunnik, 24 april 2021. Motorpost mP 3029 reed een rondje door Nederland. Bij de blokpost snorden vier camera's om dit bijzondere tafereeltje vast te leggen. Op 14 april 2021 filmden we drie gekoppelde ICNG's tijdens een proefrit. Op dezelfde dag pendelde er ook een Flirt van Abellio tussen Westervoort en Utrecht. Het filmpje wordt afgeblust met een groet van een opgewekte VIRM-berijder.

Eind juli 2021 passeerden twee bijzondere transporten onze blokpost in Bunnik. Op 26 juli 2021 werd de helft van VIRMm 9506 overgebracht naar de klimaatkamer in Wenen. Op 30 juli 2021 kwam ICNG 3119 via Bentheim en Arnhem ons land binnen. Trekkracht in beide gevallen was loc 9903 (ex 1611) van Railadventure.

Op 6 december 2021 kwam een ICNG voorbij, richting Utrecht. Op 7 december 2021 passeerde loc 193 733, de derde Vectron van NS International, tijdens een afnametestrit op weg naar Arnhem.

Leiden, 4 maart 2023. ICNG 3110 pauzeert even tijdens een proefrit.

Vertrek van een ICNG uit Leiden, gezien door het raam van een TEE in Nieuw-Vennep.

Den Haag Centraal, 7 juli 2023. ICNG 3136 en 3133 staan gereed om via Rotterdam naar Eindhoven te rijden.

Bunnik, 11 juli 2023. ICNG-treinstel 3225 wordt overgebracht van Braunschweig naar Zwolle. Vanwege werkzaamheden ging het via Emmerich en Utrecht, dus stonden onze camera's bij de blokpost te snorren.

Amsterdam, 12 januari 2024. ICNG 3227 in de IC Direct-dienst naar Breda.

Utrecht Centraal, 20 december 2023. Korte stop van ICNG 3111 tijdens een proefrit.

IC Direct naar Amersfoort Schothorst

Amersfoort, 4 januari 2025. ICNG 3137 is als IC Direct binnengekomen uit Breda. Voor het laatste stukje naar Amersfoort Schothorst neemt een andere machinist de trein over.

Amersfoort, 4 januari 2025. ICNG 3137 op de terugweg als IC Direct naar Breda. De trein rijdt via Amsterdam Zuid, niet via Amsterdam Centraal.

Op dinsdag 18 februari 2025 bracht ik een paar uurtjes door in mijn geliefde geboortedorp. Tegenwoordig rijden daar ook nieuwe intercitytreinstellen (ICNG) tussen Breda en Amersfoort. Tussen de bedrijven door zien we testritten van een ICNG die bestemd is voor de dienst naar België, te herkennen aan de grote NS-logo's op de zijkanten (de andere ICNG's gaan die ook krijgen). Verder een paar treinen die normaal rechtstreeks van Utrecht naar Amsterdam rijden, maar die nu werden omgeleid via Hilversum: een ICE en een Nightjet. Verder een trein met nieuwe auto's die bestemd zijn voor Pon in Leusden. Die reed vanaf Zwolle via Almere en Hilversum, in plaats van rechtstreeks van Zwolle naar Amersfoort. Dat komt omdat Pon het vervelend vindt om auto's achteruit van de trein te rijden. Dus dan maar een omweg om te zorgen dat de auto's met hun neus de goede kant op staan.

Intercity Max

In 1999 kreeg een handvol spoorbobo's een aluminium koffertje met daarin een model van de Intercity Max, althans een impressie van hoe zo'n trein eruit zou kunnen gaan zien. Het is een model van een Japanse Shinkansen, gemaakt door Kato in schaal N (1:160). Een van de vier rijtuigen is gemotoriseerd en het model rijdt als een speer. Met dank aan Adriaan Pothuizen (2023).

Een echte Intercity Max is nooit gebouwd. Het idee van deze trein stamt uit 1999, toen de NS een bod mocht doen op de exploitatie van de HSL tussen Schiphol en Antwerpen. Het uitgebrachte bod hield echter veel meer in dan het ministerie had gevraagd: de NS kwam ook met plannen voor diensten op het binnenlandse net. Daar was onder andere de Intercity Max voor bedacht: een trein die met 220 km/uur de grote steden zou verbinden. Van deze dubbeldekkers zouden er 50 worden besteld. De minister wees het bod af, onder andere omdat NS zich niet aan de voorwaarden van de aanbesteding had gehouden. In 2001 volgde een nieuwe aanbesteding, waar ook andere partijen dan NS naar mochten meedingen. De NS wilde koste wat kost voor­komen dat ze de HSL zou mislopen. Met Schiphol werd de High Speed Alliance (HSA) gevormd die een gigantisch hoog bedrag bood. De HSA won daardoor de aanbesteding, maar het bod was zo hoog dat er geen geld meer was om een beproefde hogesnelheidstrein zoals de TGV aan te schaffen. De keus viel op een ontwerp van AnsaldoBreda, de veelbesproken V250 of Fyra. Hoe dat is afgelopen is bekend: de treinen gingen terug naar Italië maar lijken het daar na een stevige opknapbeurt goed te doen. In 2014 bestelde de NS de ICNG: Intercity Nieuwe Generatie, die inmiddels door het land rijdt. Je zou de ICNG, die 200 km/uur kan rijden, kunnen beschouwen als opvolger van de nooit gerealiseerde Intercity Max.

Zie ook:


vorige       start       omhoog