OV feels good


Hoe Rover reageert op nodeloos Engels

"Het valt me al een tijdje op: ze spreken bij de Spoorwegen tegenwoordig Engels. Vroeger moest ik met de stoptrein naar Beverwijk, tegenwoordig met de sprinter, en het loket heet nu "Tickets & Service". Terwijl het kinderkaartje is vervangen door iets dat Railrunner heet."

Aldus Michael van der Vlis, voorzitter van Rover, in de Spits van 13 juli 2004. Inderdaad: waarom dat nodeloze Engels? Dat vroeg ik me ook af toen Rover in 2003 een fotowedstrijd organiseerde onder de titel "OV feels good". En dan ook nog eens niet helemaal in het Engels, want dan had er PT (Public Transport) in plaats van OV (Openbaar Vervoer) moeten staan. Of zoiets.

Plezier in het reizen per openbaar vervoer, daar ging het dus om bij deze fotowedstrijd, waar ik alleen al vanwege dat "OV feels good" niet aan mee heb gedaan. De uitslag werd bekend­gemaakt in De Reiziger van november 2003. De jury bestond uit Anita Moerman (fotograaf), Vincent Mentzel (fotograaf) en Tim Boric (Rover). De winnende foto werd gemaakt door Rob Sieben uit Alkmaar.

Hoe goed Rover foto's bekijkt

Over deze foto schreef de jury: "Een kind verkent de wondere wereld van een klassiek vormgegeven station, waarin wij het 's-Hertogenbosch van vóór de laatste renovatie herkennen. De foto roept het gevoel van spanning op dat hoort bij een station en op reis gaan. Het is een overtuigende verbeelding van het openbaar vervoer, ook al is er geen enkele trein of bus te zien."

Niet goed gekeken dus, want er is wel degelijk een trein te zien. Op precies te zijn een treinstel mat. '46. De foto roept bij mij trouwens ook niet het gevoel van spanning op dat hoort bij het op reis gaan. In tegendeel: het jongetje is net uitgestapt en heeft zijn reis dus juist achter de rug. Ook verkent hij helemaal niet de wondere wereld van een klassiek vormgegeven station: hij kijkt sip in de camera en wil zo gauw mogelijk naar huis!

Hoe Rover omgaat met leden

Mijn mening over deze fotowedstrijd mailde ik aan de redactie van De Reiziger, maar daar kreeg ik geen reactie op. Een paar maanden later, in maart 2004, nog maar eens gemaild, want ik word toch graag serieus genomen door een club waar ik al decennia lid van ben:

"Jammer dat u dit mailtje niet serieus heeft genomen. Ten eerste stoorde ik me aan de naam die aan die fotowedstrijd is gegeven - zoals ik me ook stoor aan het woord Tickets op kaartjesautomaten. Ten tweede stoorde ik me aan het juryrapport. Een trein niet zien die er duidelijk wel op staat vind ik voor een organisatie die zich onder andere intensief met treinen bezighoudt niet intelligent overkomen. Ik heb trouwens ook nooit een reactie gekregen op een foto die ik een paar jaar geleden instuurde voor de rubriek grappige bushokjes. U begrijpt misschien dat ik het nu wel een beetje gehad heb met De Reiziger."

Een inhoudelijk antwoord kreeg ik niet, alleen een reactie dat Rover een vrijwilligersorganisatie is en dat men geen tijd heeft om op alle post te reageren. Ja dat snap ik ook wel, maar daag mensen dan ook niet uit met rare fotowedstrijden en domme juryrapporten. En dan komt de voorzitter ook nog eens aankakken met opmerkingen over Tickets en Railrunners. Dat wisten we dus al, Van der Vlis!

Hoe Rover zich laat chanteren

Ik ben na bovenstaande mailwisseling trouwens nog behoorlijk lang lid gebleven van Rover. Je weet hoe dat gaat: je vergeet op te zeggen en dan komt dat blad weer een jaar lang in de bus. Maar in maart 2010 gebeurde er iets waar ik nogal boos om werd. Een paar gedupeerde treinreizigers hadden dankzij Rover een vergoeding gekregen. Maar dat moest geheim blijven voor andere reizigers, want anders zou die vergoeding niet doorgaan. Met deze geheimhouding was het bestuur van Rover akkoord gegaan. Als consumentenorganisatie doe je dat natuurlijk niet: als een bedrijf jou wil chanteren dan breng je dat in de publiciteit.

Direct heb ik per mail mijn lidmaatschap opgezegd. Geen reactie, dus een week later weer een mail. Weer niets, totdat ik aan het eind van het jaar het verzoek kreeg om mijn lidmaatschap voor het nieuwe jaar te betalen. Het was dat ik mijn lidmaatschap al had opgezegd, anders had ik het alsnog gedaan.

Inmiddels zijn er behalve Rover nog minstens twee andere reizigersorganisaties. Een daarvan is opgericht door Rikus Spithorst (pseudoniem: Driek Oploper), die ooit als woordvoerder van Rover moest opstappen omdat hij in een column een grappige opmerking had gemaakt over dat het huis van Femke Halsema in brand gestoken zou moeten worden.


Zie ook:

Website:


vorige       start       omhoog