The Leader Project

Ook informatie over de Turf Burner van Bulleid.


Boekbespreking

Leader. Steam's last chance. Door Kevin Robertson. Uitg. Alan Sutton, 1988. ISBN 0862993768.
Leader and Southern experimental steam. Door Kevin Robertson. Uitg. Alan Sutton, 1990. ISBN 0862997437.
The Leader Project. Fiasco or Triumph? Door Kevin Robertson. Uitg. Ian Allan, 2007. ISBN 0860936060.

Drie boeken van dezelfde auteur, over één locomotief? Nee, er is nog een vierde boek, van dezelfde auteur, maar dat is een samenvoeging van de eerste twee boeken. Het ultieme boek verscheen in 2007, na tientallen jaren van onderzoek naar een project dat met nogal wat geheimzinnigheid was omgeven. De "Leader" was het geesteskind van Oliver Vaughan Snell Bulleid, de eigenzinnige locomotiefontwerper van de Southern Railway. Met het ontwerp van de Leader wilde hij aantonen dat de stoom­locomotief toekomst had, hoewel daar in die tijd, omstreeks 1950, door velen anders over werd gedacht.

Bulleid bouwde een stoom­locomotief op draaistellen. In de twee drieassige draaistellen waren de stoomcilinders ondergebracht. De ketel en de tender waren gemonteerd op een frame, met aan weerszijden een machinistencabine. De stoker had een eigen cabine, op ongeveer een derde van de locomotief. De drie cabines waren door middel van een zijgang met elkaar verbonden. Terwijl de machinist beschikte over behoorlijke cabines, met goed uitzicht op de baan, was de stoker gedwongen om zijn werk te doen in een krappe, hete ruimte. De loc werd noodgedwongen gestookt op kolen, omdat Bulleid geen toestemming kreeg om een oliegestookte locomotief te bouwen. Olie was in die jaren te duur.

De Leader heeft veel testritten gereden, met allerlei soorten treinen, maar is nooit in de normale dienstregeling terecht gekomen. Er moesten veel technische en praktische problemen worden overwonnen. Toen de locomotief eindelijk aan de eisen leek te voldoen, vonden de autoriteiten het genoeg: Bulleid kreeg geen geld meer om verder te gaan met zijn project. Zijn bedoeling was om vijf machines te bouwen. Twee locomotieven zouden in treinschakeling door één machinist bediend kunnen worden. Slechts één machine heeft ook werkelijk gereden. Een tweede machine was bijna gereed, de drie andere machines verkeerden in verschillende stadia van opbouw. Alles is gesloopt en de documenten over het project verdwenen in de archieven.

Bulleid vertrok hierna naar de Ierse spoorwegen, waar hij opnieuw een loc bouwde volgens ideeën die hij bij de Leader had toegepast. In een van de hier beschreven boeken wordt ook ingegaan op enkele andere experimenten van Bulleid. Zo zien we op het omslag een groene loc van de Southern Railway. Dat was een gewone loc die hij met behulp van triplex een gestroomlijnd uiterlijk had gegeven. De loc heeft niet lang in dit vreemde jasje rondgereden.

Nico Spilt, oktober 2007

Nog een boek!

In 2021 verscheen nog een boek van Kevin Robertson: "The Leader Locomotive, Bulleid’s Great Experiment". Zie de boekbespreking in NVBS Actueel van december 2021.



Brighton Works, circa 1950. Bulleid's Leader No. 36001 stond vaker in of bij de werkplaats dan dat er mee gereden werd. Rechts passeert de rangeerloc van Brighton Works, Stroudley A1X 0-6-0T 377S, met aan de haak een 2-8-0 van het War Department (een zeldzame verschijning in het zuiden van Engeland). Foto's Jack Wyse, collectie Mike Morant.


The Turf Burner

 

Klazienaveen (Drenthe), augustus 1968. Turfstekerij "Purit Mij" met smalspoormaterieel. Het locje is in 1948 gebouwd door Motor Rail Bedford, model Simplex type 20/28BHP. Via Orenstein & Koppel (O&K) Amsterdam is het in Klaziena­veen terecht gekomen. In 1995 is al het materieel naar museumlijnen gegaan.

Turf wordt gewonnen door het afgraven van veengrond, waarna men dit laat drogen. Turf is eeuwenlang als brandstof gebruikt, todat het werd verdrongen door steenkool en aardolie. Tegenwoordig wordt turf nog toegepast voor het maken van compost (potgrond), maar vanuit milieu-overwegingen komen hier steeds meer bezwaren tegen. Veen­grond houdt veel CO2 vast, en die komt bij de turfwinning vrij in de atmosfeer. In Nederland wordt geen turf meer gewonnen maar het wordt nog wel geïmporteerd uit Duitsland en de Baltische landen.

Vergeleken met steenkool heeft turf een lage calorische waarde: voor de warmte die je kunt opwekken met een kilo steenkool heb je twee kilo turf nodig – en het volume daarvan is vier keer zo groot. Turf gebruiken als brandstof voor stoomlocomotieven ligt daarom niet voor de hand, maar het is wel gedaan. In Ierland zijn er meer of minder succes­volle proeven mee gedaan, vooral toen er tijdens en na de Tweede Wereldoorlog grote kolentekorten waren.

Het hoogtepunt van deze experimenten was een bijzondere locomotief die begin jaren 50 werd ontworpen door Oliver Bulleid. Bulleid is bekend van de stoomlocomotieven die hij ontwierp voor de Britse Southern Railway. In 1950 werd hij benoemd tot Chief Mechanical Engineer bij de Ierse spoorwegen. Daar voerde hij eerst proeven uit met een drastisch omgebouwde tenderlocomotief.

Hierna liet hij een nieuwe locomotief bouwen die de bijnaam “Turf Burner” kreeg. De locomotief leek op de door Bulleid ontworpen Leader van de Southern Railway, een stoomlocomotief op draaistellen, waarbij de stoomcilinders in de draaistellen waren ingebouwd. De ketel en de tender waren aan het zicht onttrokken door een bekleding en de loc had twee cabines. Een verschil was dat de Leader met kolen werd gestookt.

Net als de Leader was de Turf Burner geen succes. Na een aantal proefritten en ritten met goederentreinen ging de loc in 1958 aan de kant, om uiteindelijk te worden gesloopt. Literatuur: The Turf Burner (opent in nieuw tabblad).


Neue Dampflokomotiven in Europa. Hanns Stockklausner. Verlagsbuchhandlung Natur und Technik. Wien, 1951. Schriftenreihe "Schienenverkehr" Heft 3.

Boekje met een overzicht van de nieuwe stoomlocomotieven die kort na de Tweede Wereld­oorlog in verschillende Europese landen zijn gebouwd of ingevoerd: België, Duitsland (westelijke zone), Frankrijk, Groot-Brittannië, Luxemburg, Nederland, Oostenrijk, Polen, Tsjecho­slowakije en Hongarije.

Scan van het boekje (pdf). De Leader wordt beschreven op pagina 22 en 23.


Zie ook:




vorige       start       omhoog