Jeugdfoto's


 

Deze foto's zijn in 1959 gemaakt, in het huis van mijn oma aan het Spuipad in Stellendam. De typemachine is van ome Henk, die met tante Jo inwoonde bij mijn oma. Hier legde ik de eerste hand aan mijn memoires. Mijn zusje Carina kon toen nog niet lezen maar wel typen.


  

Op de rechterfoto de molen van Stellendam in 1970, gefotografeerd vanuit het huis van mijn grootmoeder. De zwart-witfoto's zijn door mijn vader gemaakt in 1965. Hierop staan het huis van mijn grootmoeder, gefotografeerd vanaf de molen, en een molenwiek met van onder naar boven mijn zus Carina, onze oom Adrie en ik.


Hilversum, bij Vroom & Dreesman, 1955. "Zo, dus Nico is helemaal niet blij met zijn opwindtrein? Hij wil liever Märklin?!"


Hieronder: Hilversum, circa 1955. Het verantwoorde houten speelgoed dat tussen mij en Leo ligt is jaren later weggegeven aan onze oude kleuterschool. Mijn teddybeer leeft nog steeds, maar is wel enigszins gemutileerd - en keihard.

 
 

Hierboven: Hilversum, najaar 1957. Mijn zusje Carina, ik met mijn metalen hijskraan, en mijn broertje Leo
die een Meccano-kunstwerkje van mij aan het slopen is. De hijskraan, merk Triang, heb ik nog.


Hilversum, circa 1957. Ik moest van mijn ouders met auto's spelen, maar uiteindelijk ben ik toch treinenliefhebber geworden. Ik had een mooie garage met lift, en een benzinepomp. En natuurlijk een aantal Dinky Toys, die tegenwoordig een fortuin waard zouden zijn. Maar ik ben het allemaal kwijt!


 

De eerste auto van mijn vader, een Austin, in 1958 op de "Haringvliet". De tweede foto, uit 1962, is gemaakt tijdens het wachten op de veerboot in Hellevoetsluis. Mijn zusje Carina kijkt in de lens. Klik hier voor meer foto's van de RTM.


Spoorwegmuseum Utrecht, 1959. Mijn broer Leo op loc "Longmoor". Ik was nog druk aan het werk op de locomotief. Deze dag is mijn oudste herinnering aan het museum. Voordat je het perron op ging, kreeg je van een suppoost een treinkaartje dat hij ter plekke afdrukte op een machine.


   

Verkeerspark Assen, zomer 1959. Een door een "locomotief" van Spoorijzer getrokken treintje. Op de eerste foto laat ik zien hoe lenig ik toen al was. In het treintje zitten verder mijn moeder, mijn broer en mijn zus.


 

Madurodam, 1960 en 1996. In 1960 keek ik (tweede van links) met mijn zusje Carina (derde van links) naar de autosnelweg. In 1996 zaten mijn dochters Karin en Charlotte (beiden met ballon) op dezelfde plek. De snelweg is aan de tijd aangepast, hoewel misschien niet helemaal: het zou echter zijn geweest als de auto's nu bumper aan bumper stilstonden...


De Efteling, 1960 en 1999. Uit de tijd van Anton Pieck dateert deze spoorbaan waarop kinderen een locomotief al fietsend kunnen voortbewegen. In 1960 mijn broer Leo en ik, bijna veertig jaar later mijn dochters Karin en Charlotte.


Een in Hilversum gekocht achtdaags abonnement, geldig van 23 t/m 30 juli 1967. Ik ging met mijn neef Jan treinen door Nederland. Klik hier voor foto's.


Mensen vragen mij weleens hoe het komt dat ik er, ondanks mijn gevorderde leeftijd, nog steeds zo goed uitzie. Tja, dat heeft alles te maken met een gezonde geest in een gezond lichaam. Ik was vroeger lid van de Melkbrigade: als je drie keer per dag melk dronk, dan kreeg je een diploma. In die tijd dacht men nog dat melk gezond was; bovendien moest er een enorme gesubsidieerde melkplas worden weggewerkt. Verder was ik lid van zwemvereniging De Robben. Elke maandagavond ging ik baantjes trekken. Ik ben zelfs weleens in bad geweest met Ada Kok. Ik bedoel: het zwembad aan de Kapelstraat in Hilversum. Zie ook De zin van het bestaan.


Uit mijn collectie jeugdboeken


Hilversum: afscheid van de Vingboonsstraat

Hilversum, 2 december 2011. Het huis in de Vingboonsstraat waar ik en mijn broer Leo vanaf februari 1955 hebben gewoond. In april 1956 kwam mijn zus Carina er bij. In december 2011 is onze moeder wat kleiner gaan wonen. Afscheid van een tijdperk, maar niet helemaal: de kastanjeboom moet blijven staan. Hij is een beetje te zien op deze foto, links in de achtergrond. Die boom is opgegroeid vanuit een tamme kastanje die we een halve eeuw eerder in de grond hebben gestopt. Er heeft ook een wilde kastanje gestaan, maar die is jaren geleden gekapt. Jammer, want deze boom was opgegroeid vanuit een kastanje die ik had meegenomen uit de tuin van het ouderlijk huis van mijn vader (Primulastraat 51 in Hilversum). Vanuit mijn slaapkamerraam heb ik beide bomen groot zien worden, tot ik in 1973 op mezelf ging wonen. Ik moest toch even aan het gedoe rond die Anne Frankboom denken toen ik het knipsel las.


Zie ook:




vorige       start       omhoog